ส่วนหนึ่งของการดึงดูดใจในทันทีของ “Friends” ก็คือ ความสัมพันธ์ระหว่างสมาชิกของแก๊งที่ออกไปเที่ยวในอพาร์ตเมนต์เหนือ Central Perk นั้นไม่เพียงแต่ให้ความรู้สึกเหมือนอยู่ในบ้านเท่านั้น แต่ยังรู้สึกได้ถึงความเป็นกันเองอีกด้วย เช่นเดียวกับนักแสดงที่ประสานกันอย่างลงตัวของการผลิตโรงละครแห่งชาติ ที่กำกับอย่างสวยงามของลินเน็ต ลินตัน เรื่อง “Blue for an Alabama Sky” ของ เพิร์ล คลี จในลอนดอน ละครในห้องชุดในช่วงทศวรรษที่ 1930 ของ Cleage มีความหลากหลายมากกว่ามาก – ในที่สุดก็ครอบคลุมโศกนาฏกรรมและความตลกขบขัน – แต่จุดเด่นที่เปล่งประกายของมันก็คือความ
สามารถในการทำให้ผู้ชมได้รับความอบอุ่น
Oliver Fenwick ฉายแสงเจิดจ้าด้วยจานสีที่พุ่งขึ้นเป็นสีแดงเข้มผู้แสดงออกถึงอารมณ์ ฉากที่สูงตระหง่านและเต็มไปด้วยบรรยากาศของแฟรงกี้ แบรดชอว์ ตั้งตระหง่านจากส่วนหน้าก้มลงสู่จันทันของบ้าน Harlem ที่ส้นเตี้ย ที่นี่เราได้พบกับแองเจิลขี้เมา (เหมือนนกแต่เป็นหัวหน้าSamira Wileyในการเดบิวต์ในอังกฤษของเธอ) ซึ่งเดินโซเซกลับไปยังบ้านของ Guy ผู้ออกแบบเครื่องแต่งกายที่คล่องแคล่ว (Giles Terera ที่ปากดีอย่างเฮฮา Burr ที่น่าพิศวงในลอนดอนใน “Hamilton”) “รักร่วมเพศฉาวโฉ่” ที่มีสไตล์ในตัวเอง เขาสงสารเพื่อนที่คบกันมานานซึ่งไม่เพียงแต่สูญเสียแฟนหนุ่ม แต่ยังทำงานร้องเพลงในไนท์คลับอีกด้วย
การตรวจสอบมูลค่าตลาด: ฤดูหนาวกำลังจะมาถึงสำหรับหุ้นสื่อและเทค
บทวิจารณ์ ‘Leopoldstadt’: การผลิตบรอดเวย์ที่เคลื่อน
ไหวของละครส่วนตัวของ Tom Stoppard อย่างเข้มข้น
มีความหวังและอารมณ์ขันมากกว่าเงินสด ทั้งสองคนเป็นนักฝันที่แลกทุกอย่างที่จำเป็นเพื่อให้ได้มา ทว่าทั้งคู่ก็ไม่เต็มใจที่จะถูกมองว่าตกเป็นเหยื่อ กายยอมทำทุกอย่างเพื่อชีวิตในขณะที่อยากไปปารีสเพื่อเป็นดีไซเนอร์ของโจเซฟีน เบเกอร์ ด้วยเพศที่เปิดกว้าง เขาจึงปรับตัวเข้ากับการเมืองและความก้าวร้าวของสังคมที่เขาอาศัยอยู่ได้เป็นอย่างดี แต่ในขณะที่เขาสอนว่า “คุณเคยเห็นฉันต่อสู้กับหมี คุณช่วยหมี”
ในทางตรงกันข้าม Angel ปฏิเสธที่จะให้ความบันเทิงกับความเป็นจริงมากเกินไป เมื่อตื่นขึ้นบนโซฟา แขวนคอตายอย่างอันตราย เธอปฏิเสธที่จะฟัง “เรื่องเล่าของผู้ถูกเหยียบย่ำโดยไม่มีแอสไพริน”
ชีวิตของพวกเขาเกี่ยวพันกันมากขึ้นเรื่อยๆ กับชีวิตเพื่อนบ้านที่ไร้เดียงสาข้ามโถงทางเดิน เล่นกับจังหวะตลกที่อร่อยโดย Ronkẹ Adékoluẹjo ตาเบิกกว้าง จริงใจและร่าเริง ท้าทายและร่าเริง เดเลียรู้สึกตื่นเต้นและหวาดกลัวเล็กน้อยต่อโลกและชีวิตของแองเจิลและกาย ที่เพิ่มเข้ามาทั้งหมดนี้เป็นแรงดึงดูดที่ซับซ้อนซึ่งเธอสัมผัสได้ถึงเสน่ห์ของแซม เพื่อนของกาย แพทย์ผู้บุกเบิกคลินิกคุมกำเนิดที่เดเลียทำงาน
ในฐานะแซม ซูเล รามีแสดงให้เห็นถึงความทุ่มเทของตัวละครในเรื่องการแพทย์ที่เกี่ยวข้องกับสังคม ไม่ใช่ด้วยความจริงจังแต่ด้วยเสน่ห์ที่ผ่อนคลายอย่างมหาศาล และนั่นคือคุณภาพที่ชัดเจนที่สุดในการแสดงของลินตันในการแสดงของนักแสดงทั้งสี่ ซึ่งเล่นฉากที่มีจังหวะและความสุขของนักดนตรีสี่คนที่เข้าคู่กันอย่างลงตัว
แต่ทุกอย่างเปลี่ยนไปตามการมาถึงของ Leland (Osy Ikhile) คนแปลกหน้าจาก Alabama ผู้ซึ่งเหลือบไปเห็นการเปิดตัวของละครเรื่องนี้ จากนั้นก็กลับมาพร้อมกับความหวังของตัวเองที่ตกอยู่ในอันตรายจากเสน่ห์อันล้นเหลือของ Angel
งานเขียนของ Cleage สำหรับ Leland ซึ่งทัศนคติทำให้เสียสมดุลของทุกคน มีความเหมาะสมน้อยกว่าและการแสดงละครที่เน้นหนักของเธอก็ทนทุกข์ทรมาน แม้ว่าการแสดงความรักจะยังคงน่าขบขันอยู่มากในขณะที่พวกเขากำลังสัมผัส แต่วิถีของพวกเขากลับกลายเป็นสิ่งที่คาดเดาได้ ต้องขอบคุณการปรากฏตัวของปืนในมือของ Leland ปฏิกิริยาที่เพิ่มขึ้นอย่างกะทันหัน
แต่ลินตันสร้างสมดุลที่หลีกเลี่ยงไม่ได้นี้อย่างฉลาดหลักแหลมด้วยการใช้นักแสดงเพิ่มเติมอีกสี่คนซึ่งเธอสานต่อในและนอกบ้านอย่างคล่องแคล่วมากขึ้นเรื่อยๆ นำนักแสดงในบทเพลงอันทรงพลังของเบนจามิน ควาซี เบอร์เรลล์ที่วาดจากบทกวีของแลงสตัน ฮิวจ์ส ที่อาศัยอยู่ในละคร เป็นตัวละครนอกเวทีที่กล่าวถึง
ความเห็นอกเห็นใจอย่างท่วมท้นที่สร้างขึ้นโดยการผลิตที่มีรายละเอียดสูงและมีการควบคุมอย่างยอดเยี่ยมของ Linton ทำให้เกิดข้อสงสัย เพื่ออธิบายเรื่องนี้ โรงละครแห่งชาติของเธอเปิดตัวในฐานะที่เป็นมงคลกล่าวอย่างสุภาพ เธอและบริษัทที่ไร้ที่ติของเธอทำให้แน่ใจว่าเพลงบลูส์ของชื่อเรื่องนั้น ไม่ใช่แค่เชิงเปรียบเทียบแต่ตามตัวอักษร มีชีวิตชีวามาก
credit :
แนะนำ : รีวิวเครื่องใช้ไฟฟ้า | รีวิวอาหารญี่ปุ่น | รีวิวที่เที่ยว | ดาราเอวี
